ყველა დროის მეფეები და დიქტატორები სარგებლობდნენ იმით, რომ ცნობილნი იყვნენ და ხარჯავდნენ იმაზე მეტს, ვიდრე თავისივე ხალხიდან იღებდნენ ხარკის სახით. ამის გამო ერებიც და ქვეყნის მთავრობაც ბანკებისგან მათთვის აუცილებელ თანხას სესხულობდნენ, მაგრამ როგორ დაიბრუნებს ბანკი თავის ფულს, თუკი ზოგიერთ მთავრობას არ შეუძლია, ან არ სურს ვალის გადახდა? პასუხი ერთია: ომის სახით.
მთავრობის ფინანსური საქმიანობა ფუნქციონირებს როგორც საკრედიტო ორგანიზაცია, რომელიც კლიენტს ფულს სესხად აძლევს, რათა მას შეეძლოს, მაგალითად, იყიდოს ავტომობილი; თუ კლიენტს არ შეუძლია გადაიხადოს ყოველთვიური შესატანი, მაშინ მოხდება მანქანის კონფისკაცია. მაგრამ როგორ ხდება ეს? - მეორე მანქანის საშუალებით. მთავრობის დაფინანსების დროსაც ყველაფერი ზუსტად ასე ხდება. უბრალოდ, შეუძლებელია მთელი ქვეყნის ვალში მიცემა, ამიტომაც, საჭიროა იგივე გაუკეთო ამ ქვეყნის მტრებს. კრედიტორი დარწმუნებული უნდა იყოს ორივე ქვეყნის ძალთა თანაფარდობაში, ისე რომ კონფლიქტის შემთხვევაში ყველაფრის გადამწყვეტი ფაქტორი ფული გახდეს; თუ რომელიმე ქვეყანა არ იხდის, მაშინ კრედიტორი მას სჯის ომით მეორე ქვეყანასთან. იმ შემთხვევაში, როდესაც ქვეყანას მაინც არ შეუძლია ვალის გადახდა, კრედიტორი მოახდენს მის კონფისკაციას სამხედრო რეპრესიების, ანუ მეორე ქვეყნის დახმარებით.
აი უკვე თითქმის 160 წელია როტშილდების სახლი ამ პრიციპების შესაბამისად მუშაობს.
ნათანმა და მისმა ძმებმა ამ თამაშს საფუძველი ჩაუყარეს გასული საუკუნის პირველ წლებში, ნაპოლეონის ლაშქრობების წარმატებების შემდეგ. ამ დროისთვის ევროპაში განვითარდა ის, რაც შემდგომ "ძალთა თანაფარდობის" სახელით გახდა ცნობილი. იმისათვის რათა უფრო განემტკიცებინა თავისი მდგომარეობა, როგორც ევროპის "უჩინარი ბატონისა", როტშილდების ოჯახისთვის აუცილებელი იყო თანაბარი ძალის მქონე ორი ძლევამოსილი ჯგუფის შექმნა და ძალთა ამ თანაფარდობის რეალობად ქცევა. როტშილდები აგრეთვე დარწმუნებულები უნდა ყოფილიყვნენ რომ ყველა A მეფე და ყველა B მეფე ერთმანეთს საფრთხეს უქმნიან. ამავე დროს, რასაკვირველია, ორივე ქვეყანა როტშილდებისგან ფანანსდებოდა. ამასთან, უსაფრთხოებისათვის, ანუ იმ შემთხვევისთვის, თუ ერთი მხარე უარს იტყოდა მისთვის დადგენილი წესებით თამაშზე, არენაზე უნდა გამოუსულიყო მესამე ძალაც, რომელიც პოლიციის როლს შეასრულებდა. ასეთი ქვეყანა იყო ნათანის ინგლისი, რომელსაც აღმატებული ძალაუფლება გააჩნდა ევროპაში.
ომის შემდეგ, ყოველთვის შეიძლებოდა ეწინასწარმეტყველათ გამარჯვება იმის მიხედვით თუ ვის მხარეზე იყო ინგლისი, ბოლოს და ბოლოს ის ყოველთვის გამარჯვებულის მხარეს იყო. აქედან გამომდინარე, ინგლისი წარმოადგენდა თავისებურ ეფექტურ "სამეფო-საკონფისკაციო სამსახურს" და მისი დახმარებით როტშილდების სახლმა ისეთ ძლევამოსილებას მიაღწია, რომ გასული საუკუნის ბოლოს ის მთელი მსოფლიოს ქონების ნახევარს აკონტროლებდა.
საერთაშორისო სიონიზმის შეტევა რუსეთზე თანამოაზრეთა თანაბარუფლებიანობისთვის საერთაშორისო სიონიზმის ბრძოლა რუსეთში ჯერ კიდევ XIX საუკუნი ბოლოს დაიწყო და გამძაფრდა რუსეთ-იაპონიის ომის პერიოდში.
როგორც ა.დავიდოვი ამტკიცებს (ის იყო 33-ე ხარისხის ხელდასხმული მასონი, რომელსაც თავის დროზე ხელი მიუწვდებოდა რუსეთის ფინანსთა სამინისტროს საიდუმლო დოკუმენტებზე), რუსეთის მთავრობას ჰქონდა უშედეგო მცდელობა, საერთაშორისო სიონიზმთან მიეღწია შეთანხმებისათვის ებრაელთა რევოლუციური მოღვაწეობის შეწყვეტის თაობაზე. თანაც ბანკირმა შიფმა აღიარა, რომ მის ხელში გადის რუსული რევოლუციური მოძრაობის სახსრები.
ამრიგად, რუსეთში დახურულ იქნა საზღვარგარეთული კრედიტები მაშინ, როდესაც იაპონიას განუსაზღვრელი კრედიტი ჰქონდა და შეეძლო ომი უფრო დიდხანს ეწარმოებინა, ვიდრე ამას რუსეთის მთავრობა მოელოდა. როგორც მასონების თანამედროვე მკვლევარი მ. ნაზაროვი გვიჩვენებს, "ი. შიფი თანმიმდევრულად ამბობდა უარს რუსეთის სესხში მონაწილეობაზე და გამოიყენა თავისი გავლენა შეეჩერებინა სხვა ფირმები, რათა რუსული სესხი არ გავრცელებულიყო. ამავე დროს იგი ფინანსურად ეხმარებოდა რუსი ებრაელების თავდაცვის ჯგუფებს. შიფმა ეს პოლიტიკა განაგრძო პირველ მსოფლიო ომის დროსაც, რომლის მიზეზებზე უმჯობესია უფრო დაწვრილებით ვისაუბროთ.
პირველი მსოფლიო ომის მიზეზები პირველი მსოფლიო ომის მიზეზებს ბევრი ავტორიტეტული გამოკვლევა მიეძღვნა, მაგრამ ჰელზინგი საყოველთაოდ ცნობილი ფაქტების შესახებ სრულიად ახალ ინტერპრეტაციას იძლევა. კერძოდ, ის მიუთითებს: გერმანელ სახელმწიფოთა კავშირმა ბისმარკის დროს დაარღვია "ძალთა თანაფარდობა", რომელიც შენარჩუნებული იყო ევროპაში თითქმის 200 წელი. 1871 წლამდე ევროპის კონტინენტზე ერთპიროვნულად ბატონობდა ინგლისი. თუმცა უმაღლეს ხელმძღვანელობას დრო და დრო ხან ესპანეთი მიიტაცებდა, ხან საფრანგეთი, მაგრამ საბოლოოდ ინგლისი უცილობლად იმარჯვებდა. გერმანიის გაძლიერება, კოლონიების შეძენითა და სამხედრო ძლიერების გაზრდით, ილუმინატებისათვის სერიოზულ საფრთხეს წარმოადგენდა, როგორც ეკონომიკური, ასევე სამხედრო თვალსაზრისით.
უკუქმედების საშუალებების ძებნაში, საერთაშორისო ბანკირები, რომლებმაც იმ დროისთვის უკვე მთლიანად გამორიცხეს გერმანია თავისი ეკონომიკური განვითარების პროგრამიდან, ცდილობდნენ დაერთგუნათ და გაეკონტროლებინათ იგი. 1894-1907 წლებში სახელმწიფოებს შორის დაიდო მთელი რიგი შეთანხმებები, რომელთა ჩარჩოებშიც რუსეთი, საფრანგეთი, ინგლისი და სხვა სახელმწიფოები, გერმანიასთან ომის შემთხვევაში, გაერთიანდებოდნენ.
"კომიტეტ 300"-ს დაევალა შეემზადებინა I მსოფლიო ომის სცენა... "მრგვალი მაგიდის" ჯგუფიდან შეიქმნა მოწინავე ორგანიზაცია "RIIA" (საგარეო საქმეთა სამეფო ინსტიტუტი - Royal institute for international. ცნობილია აგრეთვე "ჩეტემ-ჰაუზის" სახელწოდებით). მის დამაარსებელთა შორის იყვნენ ისეთი ადამიანები, როგორებიც არიან: ალბერტ ლორდ გრეი, ლორდ ტოინბი, მწერალი ჰ. ჯ. უელსი, "მრგვალი მაგიდის" ხელმძღვანელი ლორდი ალფრედ მილნერი, აგრეთვე ე.წ. გეოპოლიტიკის დამფუძნებელი ჰ. ჯ. მაკკინდერი.
RIIA-მ "კომიტეტ 300"-დან მიიღო დავალება გულმოდგინედ გამოეკვლია რა სახის სცენარით შეიძლებოდა ამ ომის დადგმა. ეს მისია პირადად დაეკისრათ ლორდ ნორტკლიფსა, ლორდ როტმერს (ორივე"კომიტეტ 300"-ის წევრი გახლდათ) და არნოლდ ტონბის MI 6-დან. გამოკვლევები მიმდინარეობდა "ველინგტონ ჰაუსში", სადაც შედგა სხდომები ცნობიერების შტურმით დაპყრობის პრინციპით. უნდა დამუშავებულიყო ისეთი ხერხები და ძიება წარმართულიყო ისეთი გზით, რომ შესაძლებელი გამხდარიყო საზოგადოებრივი აზრის შემობრუნება, რათა მოსახლეობას თვითონ მოეთხოვა ომის დაწყება.
იქ ამერიკელი"სპეციალისტებიც" მონაწილეობდნენ, მაგალითად, ედუარდ ბერნზი და უოლტ ლიპმანი. ლორდმა როტმერიმ თავისი გაზეთი გამოიყენა ინსტრუმენტად რათა მოსახლეობაზე "სოციალური კონდიციონირების" მათეული ტექნიკა გამოეცადა. 6 თვის საგამომცდელო ვადის შემდეგ, ზუსტად განისაზღვრა, რომ საზოგადოებრივი აზრის 87% უკვე ჩამოყალიბებული იყო და ყველაფერს აღიქვამდა ყოველგვარი რაციონალური ან კრიტიკული მიდგომის გარეშე. ეს სწორედ ის გახლდათ, რასაც მოელოდნენ. თანაც, ინგლისის მუშათა კლასზე პროპაგანდის რაფინირებული ხერხებით მოქმედებდნენ. მშრომელები სრულებით არ უფიქრდებოდნენ იმას, რომ მათ მოუხდებოდათ საკუთარი შვილის სასიკვდილოდ გაგზავნა.
ოკეანის გაღმა 26-ე ამერიკელმა პრეზიდენტმა, თეოდორ რუზველტმა, 1912 წელს საარჩევნო პროგრამაში განაცხადა: "ხილული ხელისუფლების უკან, ტახტზე ზის უხილავი ხელისუფლება, რომელიც სრულებით არ ენდობა ხალხს და არავის პასუხისმგებლობას არ იღებს საკუთარ თავზე. ამ უხილავი ხელისუფლების განადგურება, კორუმპირებული საქმიანობისა და კორუმპირებული პოლიტიკოსების უღმრთო კავშირების დარღვევა - აი, რა არის სახელმწიფო მოღვაწის ამოცანა" (დიტერ რიუგჰებერგი: "საიდუმლო პოლიტიკა", გვ.: 75).
პირველი მსოფლიო ომი ილუმინატების თვალთახედვით ერთი შეხედვით, XX ასწლეულის დასაწყისისათვის მსოფლიოში სიწყნარე იყო. მაგრამ ეს მხოლოდ ერთი შეხედვით, კულისებს მიღმა კი დიდი ხანია მზადდებოდა სისხლიანი კალო, რომელსაც დიდხანს ვერავინ დაივიწყებდა.
თავისი გეგმების თანმიმდევრული და სრული რეალიზაციისთვის, რითაც "მსოფლიოს ახალი წესრიგს" მიაღწევდნენ, ილუმინატები უკვე მივიდნენ იმ დასკვნამდე, რომ მათთვის აუცილებელია გამოიწვიონ სრული გაპარტახება, რომლის დაძლევა არც ერთ სახელმწიფოს არ შეეძლება.
ისტორიკოსების უმრავლესობა ეთანხმება იმ აზრს, რომ ომი გამოიწვია ტრივიალურმა კონფლიქტმა ავსტრიასა და სერბეთს შორის. ავსტრიელი ტახტის მემკვიდრე, ერცჰერცოგი ფრანც ფერდინანდი და მისი მეუღლე სოფია სარაევოში სიცოცხლეს გამოასალმეს ოკულტური საიდუმლო საზოგადოების "შავი ხელის" სერბმა მკვლელებმა. ეს იყო პირველი მსოფლიო ომის დაწყების მიზეზი.
აღნიშნული მოვლენა გამოიყენეს კულისებს მიღმა მდგარმა ძალებმა, რათა რეალურად ხორცი შეესხათ იმ მსოფლიო ომისთვის, რომელიც ალბერტ პაიკმა ჯერ კიდევ 40 წლით ადრე იწინასწარმეტყველა.
ვინაიდან ფრონტზე ძირითადი მოვლენების მიმდინარეობის საერთო სურათი ფართოდაა ცნობილი, მე მსურდა აქ შევხებოდი მხოლოდ რუსულ მხარეს. რუსეთი, მიუხედავად იმისა, რომ მისი არმია მსოფლიოში ერთ-ერთი უდიდესი არმია იყო, სამწუხაროდ, მიდრეკილი იყო დიდი შინაგანი წინააღმდეგობებისკენ. საომარი მოქმედების დაწყების წინ, 1914 წელს, ბრიტანული გვირგვინი რუსეთს შეპირდა სრულ დახმარებას და ომის შემთხვევაში, სამხედრო მხარდაჭერასაც. საომარი მოქმედებების დაწყებისთანავე კი ეს დახმარება, ომის წინა პერიოდთა შედარებით, 10 %-მდე დაეცა. სრულიად ნათელია, რომ ფინანსურ მონოპოლისტებს, პაიკის მიერ მოხაზული გეგმის შესაბამისად, სურდათ რუსეთი რაც შეიძლება სახიფათო მდგომარეობაში ჩაეგდოთ.
იმავე დროს, როდესაც მილიონობით რუსი ფრონტზე იღუპებოდა, როტშილდის აგენტები რუსეთში საგულდაგულო სამუშაოებს ატარებდნენ, რათა უფრო მეტად გაემძაფრებინათ ისედაც მძიმე მდგომარეობა. რამდენადაც ილუმინატების ფილოსოფია სიღატაკითა და ხვალინდელი დღის უიმედობით იკვებება, მათი მცდელობების შედეგად რუსეთში სარევოლუციო სცენა უკვე გამზადდა; გარდა ამისა, ამავე დროს ეს იყო ადგილი გერმანიის დამარცხების მონახაზით. როგორც ისტორიულ მეცნიერებათა დოქტორი პ. ლანინი ამტკიცებს, "მსოფლიო ომი დიდი ხნის წინ მომზადდა. მისი მიზანი იყო სამი ევროპული მონარქიის დამხობა, ისინი გზას უღობავდნენ მსოფლიო შეთქმულებას და შეძლეს კიდეც მათი ერთმანეთთან წაჩხუბება. რუსეთის განადგურებაზე ერთდროულად სამი ძალა მუშაობდა: სამხედრო მოწინააღმდეგეები - (გერმანია), "ნეიტრალები" (აშშ) და "მოკავშირეები" (ინგლისი).
გერმანიაში მასონმა გრაფმა ბოდკორფმა (კოპენჰაგენის ელჩი) მოაწესრიგა მასონობისა და ებრაელი მილიონერის, ოდესელი იზრაელ გელფანცისა (იგივე ა. პარვუსი) კავშირი კაიზერის მთავრობასთან. 1915 წლის 29 დეკემბერს, "რუსეთში რევოლუციის ორგანიზებისათვის", პარვესმა ოქროს მანეთებით პირველი მილიონების ხელწერილი გასცა. ფინანსირება განხორციელდა ჰამბურგში მაქს ვარბურგის ებრაული ბანკის მიერ.
|